۰۲۱-۵۴۱۰۳
بنابر گزارشات کسب شده، زمانی که طرح جامع فولاد کشور مطرح شد، زنجیره فولاد کشور با عدم توازن جدی روبه‌رو بود. بدین معنا که ما از یک سو سالانه بیش از ۲۶ میلیون تن صادرات سنگ‌آهن را در برنامه اقتصادی خود داشتیم و از سوی ...
بنابر گزارشات کسب شده، زمانی که طرح جامع فولاد کشور مطرح شد، زنجیره فولاد کشور با عدم توازن جدی روبه‌رو بود. بدین معنا که ما از یک سو سالانه بیش از ۲۶ میلیون تن صادرات سنگ‌آهن را در برنامه اقتصادی خود داشتیم و از سوی دیگر صنایع فولاد در کشور با کمبود جدی گندله و کنسانتره روبه‌رو بودند البته ناگفته نماند که این وضعیت در چند سال اخیر به توازن نسبی رسیده است.
هم اکنون در صنعت فولاد کشور وضعیت ایجاد ارزش افزوده بسیار مطلوب‌تر از سال‌های اخیر است ولی این وضعیت می‌تواند بهتر از حال گردد. تولید محصولات با ارزش افزوده بالا علاوه بر سودآوری اقتصادی که برای کشور می‌تواند داشته باشد، از دیدگاه زیست محیطی نیز می‌تواند به نفع ما باشد چراکه در گروه های پایین‌دست زنجیره فولاد اثرات آلایندگی به مراتب کمتر از حلقه‌های بالادست است. کارشناسان بر این باورند که نباید ارزش افزوده محصولات فولادی را به راحتی در اختیار کشورهای دیگر قرار دهیم؛ به همین دلیل نیز یکی از مهم ترین اولویت ها در راستای تکمیل طرح جامع فولاد کشور، ارزش افزوده بالاتر می باشد.
یکی از نکاتی که در هنگام تدوین طرح جامع فولاد کشور در نظر گرفته شده، جایگاه صنایع کوچک و متوسط در این طرح می باشد؛ از این رو یک راهکار منطقی و عملی، این بود که واحدهای فولادی باهم ادغام شوند و واحدهای بزرگ با ظرفیت‌های بهینه اقتصادی را ایجاد کنند. با توجه به مطالعات طرح جامع فولاد کشور، پیش بینی فعالان این حوزه بر این است که تا پایان سال جاری حدود 40 میلیون تن در صنعت فولاد طرفیت سازی خواهد شد. آخرین آمارها در این مورد نشان می‌دهد که ما در بخش میانی زنجیره فولاد، ۹ درصد رشد تولید متوسط سالیانه را تجربه کرده‌ایم.
انتشار مطالب این سایت با ذکر منبع و درج لینک آزاد است.
نظرات کاربران (0)