بازار مسکن ایران در سالهای اخیر نوسانات شدیدی را تجربه کرده است. در حالی که گزارشهای اخیر از رونق نسبی این بازار خبر میدهند، اما تحلیلهای دقیقتر نشان میدهند که این رونق ممکن است موقتی و ناشی از عوامل دیگری باشد. افزایش قیمت مسکن، کاهش قدرت خرید مردم و محدودیتهای عرضه از جمله چالشهای اصلی این بازار در ایران هستند...
آهن پرایس :گزارشهای تازه منتشر شده از بازار مسکن کشور، رونق نسبی مسکن تهران حکایت دارد. این آمار بر اساس شاخصی به نام P به R (نسبت قیمت به اجاره) برآورد شده است که بر مبنای این شاخص قیمت مسکن نسبت به اجاره بها به تعادل رسیده است.
اما آیا واقعاً بازار مسکن از رکود خارج شده است؟ با وجود این که شاخص P به R به محدوده نرمال رسیده است، اگرچه براساس شواهد چنین ادعایی تأیید میشود اما بررسیهای دقیقتر نشان میدهد که ممکن است این بهبود موقت باشد.
گزارش اخیر حاکی از کاهش نسبت قیمت مسکن به اجاره در تهران است. این کاهش به طور معمول نشاندهنده بهبود شرایط بازار مسکن و افزایش تقاضا برای خرید مسکن تفسیر میشود اما با بررسی و تحلیلی عمیقتر فاکتورهای مؤثر بر این کاهش، تصویر متفاوتی را نشان میدهد. به عبارتی دیگر این کاهش بیش از آنکه نشانهای از بهبود بازار باشد، ماحصل رشد سریع اجاره بها در مقایسه با نرخ مسکن است.
آنطور که از گزراشها برمیآید افزایش قیمت مسکن در ایران عمدتاً از محدودیت عرضه مسکن ناشی میشود. مؤلفههای متعددی مانند مالیاتهای سنگین بر ساخت و ساز و تورم ساختمانی موجب شده سازندگان تمایلی به ساخت مسکن نداشته باشند. در نتیجه، تقاضای بالا برای مسکن با عرضه محدود مواجه شده و این امر افزایش قیمت مسکن را رقم زده است.
با توجه به فاکتورهایی که اشاره شد، به نظر میرسد که بازار مسکن تهران همچنان با چالشهایی جدی مواجه است. اگرچه شاخص P به R به محدوده نرمال رسیده است، اما این به معنای رونق کامل بازار نیست. برای بهبود پایدار بازار مسکن، دولت باید اقدامات جدیتری برای افزایش عرضه مسکن، کاهش هزینههای ساخت و ساز و حمایت از قدرت خرید مردم انجام دهد.
به عقیده غلامرضا سلامی کارشناس ارشد اقتصاد مسکن، چند پارامتر وجود دارد که از عمدهترین دلایل گرانی مسکن به شمار میرود.
سیاستهای دولت، مالیاتهای سنگین، تورم و پیچیدگیهای فرایند کسب مجوز و ساخت و ساز، باعث کاهش عرضه و کمبود مسکن شده است. علاوهبر این رشد جمعیت، مهاجرت به شهرها و تغییر سبک زندگی باعث افزایش تقاضای مسکن را در پی داشته است، مضاف براین افزیش نرخ تورم و کاهش درآمد واقعی مردم، قدرت خرید آنها را کاهش داده و توانایی آنها برای خرید مسکن را محدود کرده که به گرانی چشمگیر مسکن به ویژه در سالهای اخیر دامن زده است.
کاهش نسبت قیمت به اجاره به این معنی است که اجاره بها نسبت به قیمت مسکن سریعتر افزایش یافته است. این وضعیت ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد و لزوماً نشاندهنده بهبود بازار مسکن نیست.
افزایش تقاضا برای اجاره و محدودیت عرضه مسکن، باعث افزایش اجاره بها شده است. بسیاری از افراد به دلیل کاهش قدرت خرید، توانایی خرید مسکن را ندارند و به اجاره نشینی روی میآورند.
همچنین برخی افراد نیز به جای سرمایهگذاری در بخشهای دیگر، به سرمایهگذاری در مسکن روی میآورند که این امر میتواند باعث افزایش تقاضا برای اجاره شود.
گرانی مسکن در ایران یک مشکل پیچیده است که عوامل متعددی در آن دخیل هستند. برای حل این مشکل، نیاز به یک رویکرد جامع و بلندمدت است که در آن همه ذینفعان از جمله دولت، بخش خصوصی و مردم مشارکت داشته باشند. با اتخاذ سیاستهای مناسب میتوان به افزایش عرضه مسکن، کنترل تورم و بهبود وضعیت بازار مسکن کمک کرد.
انتشار مطالب این سایت با ذکر منبع و درج لینک آزاد است.
نظرات کاربران (0)