۰۲۱-۵۴۱۰۳
وضعیت اقتصادی کشور سبب گشته است تا بسیاری از مشاغل به علت رکود بازار به صورت نیمه تعطیل درآماده و بسیاری از آن ها نیز در مرز نابودی کامل قرار بگیرند. شرکت فولاد ماهان زرندیه یکی از این ...
وضعیت اقتصادی کشور سبب گشته است تا بسیاری از مشاغل به علت رکود بازار به صورت نیمه تعطیل درآماده و بسیاری از آن ها نیز در مرز نابودی کامل قرار بگیرند. شرکت فولاد ماهان زرندیه یکی از این موارد است که با وجود دارا بودن روژه 420 هزار تنی میلگرد و پیشرفت بیش از 60 درصدی در آستانه ورشکستگی قرار دارد. از دلایل این اتفاقات تقسیم تامین منابع مالی پروژه ها می باشد که زیرا قرار بود 60 درصد از تامین مالی توسط شرکت و 40 درصد آن توسط دولت و بانک‌ها انجام شود اما بانک‌ها پس از گذشت چند سال، هیچ وامی را در اختیار شرکت نگذاشتند و پروژه را به نوعی به حال خود رها کردند.
به تحلیل آهن پرایس، در پروژه میلگرد این شرکت همه زیرساخت‌ها مانند آب، برق، گاز و سوله‌ها به اتمام رسیده و حتی بخشی از تجهیزات اصلی مانند جرثقیل‌ها نصب شده‌اند اما بخش ارزی آن که در زمان اجرای پروژه دارای نرخی در حدود یک هزار تومان بود، هرگز توسط دولت تامین نشد و به این ترتیب، شرکت با تحمیل هزینه‌های فراوان به مرز ورشکستگی رسیده است و متاسفانه دولت در تخصیص ارز به شرکت تعلل به خرج داده و با وجود آنکه نرخ ارز 12 برابر شده و به مرز 12 هزار تومان رسیده، هنوز هیچ خبری از اختصاص ارز برای اتمام پروژه هایی از این دست نمی باشد.
رئیس هیئت مدیره شرکت فولاد ماهان زرندیه خاطرنشان کرد: اگر در سال 1390 (زمان آغاز اجرای پروژه) اقدام به تامین و جمع‌آوری ارز از بازار آزاد می کردیم اکنون پروژه به اتمام رسیده بود، افسوس که بی توجهی مسئولین سبب بیکاری جمع کثیری از قشر کارگر خواهد شد. کارشناسان معتقدند که حمایت دولت از تولید و اشتغال در حد شعار بوده و این پشتیبانی‌ها فقط روی کاغذ موفق هستند و در واقعیت هیچ حمایتی از تولید و صنعت به خصوص دربازار آهن به عمل نمی‌آید.
انتشار مطالب این سایت با ذکر منبع و درج لینک آزاد است.
نظرات کاربران (1)
صدور این همه مجوز کارخانه تولید میلگرد به یکباره در دولت قبلی بدون در نظر گرفتن توجیح اقتصادی وبدون کارشناسی برای مثال در استان های آذربایجان شرقی و غربی چندین و چند کارخانه تولید میلگرد به یکباره احداث شد درصورتی که این استان در غربی ترین نقطه کشور واقع گردیده وفقط میتواند از منظر صادرات توجیه داشته باشد که آن هم با کیفیت پایین وغیره استاندارد بودن اکثر تولیدات حتی در حالت عادی ونه تحریم بعید به نظر می‌رسد توفیقی در این زمینه داشته باشند وبرای مصرف داخلی هزینه حمل گزاف بدلیل دوری مسافت حتی از مرکز کشور نیز به صرفه نیست ،ضمنا وقتی تولید میلگرد ما دوبرابر ظرفیت مصرف داخلی است قطعا باید منتظر تعطیلی نیمی از کارخانه های تولید میلگرد بود ،اما تنها راه نجات این صنعت که میتواند مشکلات دیگری از قبیل تعدیل تورم افسار گسیخته مسکن ،ورونق بسیاری از مشاغل مرتبط با ساخت و ساز که قطعا سهم بالایی از اشتغال کشور را به خود اختصاص می‌دهد ،درقالب یک طرح فوریتی ونه فقط درحد حرف ووعده دادن ،شروع طرح مسکن ملی وادامه تکمیل مسکن مهر می‌باشد ،