بازار فولاد هر روز با چهره های جدیدی مواجه می شود اگرچه شاهد بیشترین اثر آن در نوسان قیمت ها هستیم. توجه به پرسش هایی که در این بازار مطرح می شود یکی از ساده ترین راه ها برای تحلیل این بازار است. ازجمله اینکه آیا باید شمش ...
بازار فولاد هر روز با چهره های جدیدی مواجه می شود اگرچه شاهد بیشترین اثر آن در نوسان قیمت ها هستیم. توجه به پرسش هایی که در این بازار مطرح می شود یکی از ساده ترین راه ها برای تحلیل این بازار است. ازجمله اینکه آیا باید شمش صادر کرد یا میلگرد؟ ارز آوری مهمتر است یا تغذیه بازار داخلی و مدیریت نرخ در بازار آزاد؟ اشتغال در زنجیره فولاد را باید درنظر داشت یا توازن بازار مصرف از کارخانه نورد تا پروژه های ساختمانی؟ تمامی این سوالات در زمان های مختلف پرسیده شده اما یا پاسخ درستی به آن داده نشده یا پاسخ ها در زمان های مختلف شاهد تغییراتی از سوی بخش های دولتی با محوریت وزارت صمت بوده است. البته مدت ها است به مدیریت دستوری این بازار عادت کرده ایم؛ با این وجود نتیجه ای در بر نداشته است.
سوالی که این روز ها در بازار فولاد مطرح است این است که آیا باید شمش صادر کنیم یا میلگرد؟ در این گزارش تلاشمان بر این است که به این پرسش بپردازیم آن هم از جنبه های مختلف آن، مانند زنجیره ارزش تولید فولاد یا ارز آوری و صادرات؟ البته اگر معتقد به طرح سوال و پاسخ به پرسش هایی که مطرح شده باشیم شاید این روند تصمیم سازی دستوری و اجرا ادامه یابد و هیچ گاه از قید مدیریت دستوری بازار ها خارج نشویم؛ مگر اینکه ایده بازار را بپذیریم یعنی ببینیم بازار کدام جریان کلی و مسیر عمومی را می پذیرد.
بازار مقاطع طویل فولادی پس از هفته ها شاهد روند افزایشی بوده و تقاضای غیر واقعی این روزها به ثبات نسبی رسیده و منابع مالی که پیش از این با هدف حفظ ارزش پول وارد این بازار می شدند تقریبا در حال خارج شدن هستند. در این بین فعالان بازار بر این باورند که در این شرایط که تقاضای بازار داخل به ثبات نسبی رسیده، بهترین راه برای استمرار تولید در صنایع پایین دستی و واحد های نوردی افزایش صادرات مقاطع است. در این میان مرتبط کردن رشد صادرات با افزایش قیمت این محصولات در بازار داخل نیز موضوعی نادرست تلقی می شود چراکه بازار داخل اشباع از مقاطع فولادی بوده و عدم تعادل عرضه و تقاضای مصرفی عامل افزایش قیمت در هفته های قبل نبوده است.
البته در هفته گذشته افزایش نرخ ارز نیمایی سبب بالا رفتن نرخ پایه مقاطع طویل فولادی در رینگ معاملاتی بورس کالا شد که عدم ثبت تقاضای کافی برای خرید این محصول حاکی از این است که این بازار دیگر تمایلی به افزایش نرخ ندارد. بررسی ها نشان می دهد که تولیدکنندگان میلگرد آجدار نیز با درنظر داشتن شرایط بازار داخل خواهان مجوز صادرات بیشتر هستند و معتقدند این رشد صادرات در عین حال که نفع کشور را در پی دارد، تنها راه برای تحقق افزایش تولید این صنایع است.
انتشار مطالب این سایت با ذکر منبع و درج لینک آزاد است.
نظرات کاربران (0)